Ben dün gittim ve kendime yeni ciciler aldım. :)

Bir kaç ay önce farkettim ki; gerekli gereksiz bir sürü şey almışım. Artık biraz durmanın zamanı geldi dedim ve elimdekiler bitene kadar, yeni makyaj malzemesi almamaya karar verdim.

Bunun içinde elimde bitmek üzere olanlar ve bitenleri listeledim.

Önem sırasına göre numaralandırdım. 

Dün gratisteki indirimi duyunca  da listemi aldığım gibi en yakında ki gratisin yolunu tuttum. :)

Alsancakta iki tane gratis olduğu için tabi ki tercihim orası oldu. Aradıklarımı orda bulamazsam, öbüründen alırım dedim.

Aradıklarımı bulunca öbürüne gitmeme gerek kalmadı. -Biraz üşendim de diyebiliriz.- :)

Bu alışverişte aldıklarımın hepsi indirimdeydi. Essence far bazı hariç.

Ve elimde bitmiş olanları aldım. Eger indirim olmasaydı da alacağım şeylerdi. İndirimde olması ayrı bir güzellik oldu. Ne yazık ki fiyatlarını hatırlamıyorum. Kötü bir alışkanlık olarak fiş tutmuyorum. En yakın çöpe direk atıyorum. Ama indirim normal fiyat üzerinden  %30du.

Gelelim Gratisten neler aldığıma;

Bunlar toplu halde ki görüntüleri :) Evet Flormardan da bir kaç bir şey aldım. Onlarıda inceleyeceğiz. :)

Bir çok fondöten kulladım. En çok beğendiğim, gidip defalarca aldığım bu oldu.

Uygun fiyatlı ve güzel kapatıcılığı olan bir ürün arıyorsanız; aradığınız ürün bulundu demektir. :)

Yapısı ince olmasına rağmen kalıcılık ve kapatıcılık performansı yüksek. 

Uygun fiyatlı olmasıda bir diğer güzel yanı. Benim rengim rose beige.

Ve bir diğer uygun fiyatlı ürün. :) Fiyat ve performans olarak yine birbirini karşılayan, hakkını veren bir ürün. Sık sık bloglardan duyup, gördüğümüz ve eminim sizinde severek kullandığınız bir göz bazı. Dediğim gibi bunlar benim defalarca alıp kullandığım, çok memnun kaldıklarım. Ama bir kötü tarafı aplikatör tam dibine kadar gitmediği için tüpün dibinde bir miktar kalıyor.

Far fırçan yok muydu Zeynep? Vardı. Ama uygun fiyatlı olup da almamak beni uykumdan ederdi. Fiyatı hatırladığım kadarıyla 3.5tl şimdi bu fırça alınmaz mı? :)

Gratisten acil ihtiyaç olarak aldıklarım, bu kadar gelelim Flormar'a.

Aslında bu kapatıcının çok açık olduğunu düşünmüştüm. Ama orda ki hanımefendi yüzüme uyguladığında tam olarak örtüştü. Bende nasılsa ihtiyacım vardı dedim ve aldım.

Likit haldeki kapatıcılar, beni biraz tedirgin etse de bu ürüne bir şans vermek istedim. 

Uzun ömürlü kaş farı. Kullan kullan bitmiyor efendim. Kaşları doldurmanın ifadeyi nasıl değiştirdiği malumunuz. 

Haftalardır nude ruj alacağım diye gezen bir Zeynep vardı. Sonun da kavuştu nude rujuna. Aslında bordo, koyu kahve, kahvenin bütün tonları, koyu ruj hastası bir insandım. Sonra nude rujların insanı nasılda fresh gösterdiğini farkettim. 

Mat olanını almayı planlıyordum. Sonra hafif ıslak görünümü daha çok hoşuma gitti. Aldım gitti dedim bende. :)

Yaptığım alışverişler bu kadardı. Kendime verdiğim sözü tuttum. Ne fazla harcama yaptım, ne de gereksiz bir şey aldım. Liste yapıp gitmenin faydasını ise defalarca gördüm. 

Yakında görüşürüz :)

Merhabalar, 

Bugün uzun zamandır yazmayı düşündüğüm bir yazıyla karşınızdayım.

Gerek çevremden gerekse kitap eleştirisi sitelerinden duyduğum, gördüğüm, çok övülen bir kitap olan Soğuk Kahve'yi bitirdim.

2 günde bitti. Yola çıkmadan almıştım. Aldığım gece ve İzmir yolunda okuyarak bitirdim. Güzel miydi? ehh...

Çok bayılarak okuduğum söylenemez. 

Evet güzel yerleri vardı. Lakin oranlarsak; kitabın ancak %5'i güzeldi diyebilirim.

Belki de bu kadar övülmesinden dolayı büyük beklentiler içindeydim. 

Kitap sürekli kendini tekrarlayan denemeler ile dolu. Mutlaka içinizde sevenler olmuştur ama benim istediğim tadı vermedi bana.

Her satırında, her cümlesinde kendimi bulmadım.

Komşudan ödünç alınıp giyilen etek gibi oturmadı ruhuma.

Yazarın tamamen de hakkını yemek istemiyorum. Bir kaç denemesi güzel denebilecek kıvamdaydı. Bu bir elin parmağını geçmeyecek sayıdaydı ne yazık ki. 

Başladığım kitabı bitirme huyumdan dolayı okudum. Bitti ama keşke bitmeseydi yerine iyi ki bitti dedim.

Yazarın diğer kitabı olan sabah uykumu da yanında alacaktım.

Önce bu kitabını okuyayım, seversem diğerini de alırım demiştim. 

İyi ki almamışım.  

Burda eleştirdiğim nokta; kesinlikle yazarın dili, olay örgüsü değil. Sadece, anlatım havada kalıyor.

Yinede sevenlerinin olduğunu biliyorum, bu benim şahsi görüşümdü. 

Merak edip sabah uykumu alır mıyım? Sanmıyorum. 

Tekrar görüşürüz. :)

Yeniden ben geldim! :)

Ne uğraşlar verdim, bir bilseniz. Dün bostanlıya gittim. Ne zamandır da aklımda bir Vlog çekmek vardı. YouTube da en sevdiğim video tarzlarından birisi de Vlog olunca, bir de çekme deneyimini yaşayım dedim.

Ama öğrendim ki hiç de öyle görüldüğü kadar kolay değilmiş. Bir klip için defalarca çekmek durumunda kaldım. 

Rüzgar bir taraftan esiyor, saçlarım dağılıyor. keyifli uğraşlardı. :)

Sonra eve gelip düzenlemeye başladığım da videonun uzantısın farklı olduğunu öğrendim. 

Yani bir türlü düzenleyemedim.

Uzantıyı değiştirmek için program indirdim, değiştirdim. Sonra edit yaptım. Bu sayede bir çok sey öğrendim. 

Ama işim bittiğinde; çok huzurluydum.

Ben çekerken de, düzenlerken de çok keyif aldım. Umarım siz de aynı keyifle izlersiniz :)

Mutlu pazar serisi devam ediyor efendim. :) Hiçbir pazarı boş geçmedim ki bu pazarı niye öksüz kalsın. :) 

Hele ki izmirde hava güneşliyken. Güneşli havaları, yazı ne kadar sevdiğimi defalarca belirtmiştim. Günlerden pazar, hava güneşli Zeynep bir Alsancak yapmaz mı? tabi ki yapar. :)

Öncelikle izmirdeki bir arkadaşım, yakın arkadaşıyla tanışmamı istedi. Samimi sıcak bir sohbetti. Her ne kadar Şirinyer istasyonunda buluşmamız kolay olmasa da, günün eğlenceli geçeceğinin sinyalini almış oldum. :) Küçücük izban istasyonunda bulamadık birbirimizi.:)

Daha sonra Alsancakta yemek yemek için bir restauranta gittik. Bir meksika yemeği olan fajitayı denedim. Daha önce hiç yemediğim değişik bir şey denemek istedim. oldukça lezzetliydi.

Her ne kadar canım kola istese de içmedim. İstikrarımı bozmadan, ice tea mango tercih ettim. Bunun için kendimi tebrik ediyorum. günde 2 litreden az kola içmeyen ben için büyük, insanlık için küçük bir adım. :)

Sonra kalkıp Alsancak kordona doğru yürüdük efendim. kordon da Arma diye bir cafeye oturduk. Serin bir şeyler sipariş ederek, sohbetimize devam ettik.

Okuldan, giresundan, okuduğumuz kitaplardan ve blogdan bahsettim. :)

Zevkli çok hoş bir gündü. En kısa zamanda yine tekrarlayacağız :) Sonra kalkıp Karşıyaka'ya gidelim dedik. Tabi ki bunun için tercihim vapur oldu. :) Bir yere vapurla gidebiliyorsan, neden başka bir vasıta kullanasın ki? :) Vapur için 40 dk beklememiz gerekiyordu. Hem sahildeyiz, hem vakit var, şu durumda fotoğraf çekmeyeni döverler... :)

Kocaman gülümsediğim çok doğal bir fotoğraf. :)

Çok fazla rüzgar vardı ne yazık ki. Saçlarımın uçuşmasına engel olamadım bir türlü. 

Kıvırcık saçlıların kabusu rüzgar. :)

İzmir'e geleli koskoca 4 gün oldu. Bakmayın öyle 4 gün dediğime takvimden yardım aldım. :) Tatil moduna girince günleri, ayın kaçı olduğunu, hep unutuyorum. Belki de tatilde olmanın en güzel yanı da bu. :)

Havalar burada her ne kadar cehennemden 5 derece düşük olsa da yaz gelsin hiç şikayet etmeyecem dediğim için sesimi çıkarmıyorum. Evde olmak gibisi yok. Anne kahvaltısıyla uyanmak gibisi hiç yok. :)

Bütün gün evde klima altında oturduğum için dışarılara çıkıp; güzel fotoğraflar çekemedim, henüz. Bünyem İzmir'in iklimine alışsın elbet dışarılara çıkacağım. :)

Gelelim yolculuğa...

18 saat süren bir otobüs yolculuğu, malumunuz yorucuydu. Bol bol müzik dinleyerek, kitap okuyarak geçirdim. 

Yolda okuyup, bitirdiğim kitap Soğuk Kahve. Detaylı fikrimi başka bir postta belirteceğim ama şimdilik şunu söylemeliyim ki; beklediğim gibi değildi. Yine de aldım, bari okuyayım havasındaydım.

Yanımda ki teyze ise konuşmayı çok seven biriydi. :) Sürekli sorular sorup, yolculuğu keyifli hale getirmeye çalıştı. Ama ben tanımadığım insanlarla sohbet etmeyi sevmiyorum. Gelinini, oğlunu, kızını, bütün sülalesini anlattı. 'İyi kalpli, güzel teyzem bunların hiçbiri beni ilgilendirmiyor. Söylediklerinin hiçbiri aklımda değil. Bırak hiç sevmediğim kitabımı okuyayım.' Demek istedim ama diyemedim, tabi. :) Gönlü olsun diye dinliyormuş gibi davrandım. :)

Öyle böyle bitti yol. Eve geldim. O gün bu gündür de keyifle devam ediyor tatil.

                                            Görüşürüz :)

Gidiyorumm bütün notlar yüreğim deee....

Gidiyorum dostlar :). Okul bitti, bütler haftasına girdik. Bütün bir sene sabırla beklediğim, kışın soğuk günlerde 'dayan zeynepcim yaza az kaldı' dediğim günler geldi. Artık gündüzleri ısıtan güneşi selamlayarak, takvimden gün sayarak, adım adım başladım yaz tatiline. 

İzmir'e gidiş biletimi de aldım. taa taaa :)

Bir sabah uyanıyorum ve aklıma ilk gelen şey 'saçımı kestirmeliyim' oluyor.

Nasıl bir depresif ruh halindeysem artık kıvırcık saçlarımı kısacık kestirmek geliyor içimden. Tam afro dediğimiz model. 

Hem yaz da geldi sıcaklarda iyi olur diyorum. 

Öyle yoruldum, öyle yıldım ki... Saçlarıma kendime hiç vakit ayırasım gelmiyor. 

Neşe dolu zeynepten eser yok. Tükenmişlik sendromu var bende ama çekip gidecek bir yerim yok. Kahretsin öğrencilik. 

Buraya güzel şeyler yazmak istiyorum ama olmuyor işte. Bu aralar ağzına kadar dolmuş bir haldeyim. 

Sorun ne en ufak bir fikrim yok. 

Biliyorsam bile öyle güzel derine saklamış ki beynim, kendim bile çözemiyorum.

Güçlü görünmeye çalışmaktan çok yoruldum. Güçlü değilim, olmak da istemiyorum. 

Bir küçük kız çocuğu şevkati görmek istiyorum.

 Benden önce beni düşünecek insanlar olsun istiyorum. Biraz da ben naz yapsam. Biraz da onlar beni üzmekten çekinse.

Olmayınca olmuyor demek ki. Kader deyip, boyun eğmek atadan yadigar bize.

Şairin de dediği gibi; bana biraz bahar gerekiyor Allahım ben hiç iyi değilim.

Güneşli bir gün. Eğer gün güneşli başlarsa, o gün kötü şeyler olmaz diye bir inanç vardır içimde hep. Bugün öyle olmadı. 

Çok büyük, çok sorunlu bir gün olmadı ama kesin geçerim dediğim bir dersten büte kaldım. 

Bunun kötü enerjisi etkiledi beni.

Sabah çok erken uyanmış olmama rağmen yeniden yatağa döndüm. Tamda uyku düzenimi oturttum derken...

Bu da benim kötü bir durumla başa çıkma yöntemim. Hemen yatağa dönüp uyuyorum. Uyandığımda herşey geçmiş olmuyor tabi ki en azından unutmuş oluyorum.

Neyse yeniden çalışacağız artık çaresi yok. 

Allah daha zor dertler vermesin efendim, gerisi illaki halloluyor.

Canım dışarı da çıkmak istemeyince arşivdeki fotoğraflarıma bakarak geçirdim günümü.

Dikkatimi çeken şey ise son bir yılda o kadar çok saçımla oynamışım ki. Defalarca boyattığımı çok zor renkler arasında cesaretlice dolaştığımı farkettim. 

iyi ki saçlarım yanmamış. Yıprandı ama dimdik ayaktalar :)

Bu arada en çok sevdiğim bir kaç kareyi de sizinle paylaşmak istedim. 

Bugün geçmişe dönüş günü olsun istedim. Keyifli fotoğraflar, güzel anılar.

Şubat tatilinde izmirdeydik. Kuzenim ve ben. Çocukluğum, gözümü açtığımdan beri yanımda olan daimi dostum.

Benim için dünyanın bir numaralı fotoğraf sanatçısı... Can kardeşim meltem :) herkes onu meto diye tanır o ayrı :)

Mayıs ayında bir arkadaşımız evlenme teklif etti hayat arkadaşına :) Bizde yardım ettik, elimizden geldiğince. Benim ise en çok hoşuma giden uçan balonlar detayıydı.

Kocaman kocaman gülümseyen insanların ülkesi :)