Nasılsın? Hatırladın mı beni? Tam tamına 10 yıl önceden geliyorum. Zamanın nasıl geçtiğini hatırlamadığın, biran önce hayata atılmak istediğin yıllardan geliyorum. Nasıl çabuk geçti mi zaman? 

Ögrencilik hayatımın sonlanmasına malum 2 ay kaldı. Ne cok dertlenmissem artık bu duruma her fırsatta söylüyorum. Gelecek kaygısıdır, efendime söyleyim is arayısıdır, aman paramı harcamıyım yarın öbür gün lazım olur diyip yastık altı yapıyorum. Zaten bir kaç ay öncede artık çılgınca tüketim yapmıyacagımı, ihtiyacım olan kadar alacagıma karar vermis ve bunuda duyurmustum.

 Geçenlerde sevgili ılgının bir videosunu izledim. Sadelesmek üzerine çok güzel bir video. Merak edenler için tık tık kendisi olayı çok güzel anlatmıs. Eger ilginizi çekerde uygulamak isterseniz ordan fikir alabilirsiniz. Ben bugün kendi kararlarımdan ve basımdan geçenlerden bahsedicem :)

Malumunuz önce çılgınca koleksiyonlar yaptırdılar bize sonrada sadelesmek adına hepsini elimizden çıkarmak trend oldu. Ben çılgınca koleksiyonlar hiç yapmadım ama maddi sadelesmek içinde çaba harcamıyorum. Oldukça karısık bir cümle oldu farkındayım... Ben maddi olarak degilde manevi olarak sadelesmekten baslamaya karar verdim.



Canınızı sıkan, enerjinizi alan insanları, durumları ve sartları çıkarmak yani.

Kafanızda sürekli dolasan bir türlü sonuca baglıyamadıgınız o durumdan vazgeçin mesela... Düsünmeyin, olmuyorsa olmasın kendi olana kadar dagınık kalsın. Dikkatinde zihninde orda olunca kendini yormaktan baska eline ne geçiyor?

Eger sizi mutlu etmeyen aksine huzursuz ve gergin hissettiren kisiler varsa ilk onları çıkarın hayatınızdan. Hani herseye olumsuz ve tersinden yaklasanlar varya onlar iste... Bırakın gitsinler, çevrenizde sizi destekleyen pozitif insanları barındırın. Bir daha gelmeyecegini bildigin bir dünyada o insanları çekmek niye?

Bazı  sartlar vardır ki degistiremezsin. İçinde bulundugun durum, katlanmak zorunda oldukların bazen bu konuda elinden bir sey gelmez... O zaman en güzeli ayak uydurmak. Neden degismiyor demek yerine oldugu gibi kabullenmek ve ona göre bir kalıp çizmek.

Ruhunuzu bu basit adımlarla sadelestirdiginizde aslında daha dinlenmis ve iyi hissedeceksiniz. Ben sahsen kendimi daha iyi hissettin.

Kendinizden bir tane daha olmadıgını ve geçen anın bir daha gelmeyecegini unutmayın. O yüzden en çok kendimizi seviyor ve sadelesiyoruz!

Son zamanlarda sürekli duydugum bir kaç cümle var. Blog yazmakta ne var? Oldukça kolay iki cümle karalıyorsunuz, sponsorlardan hediyeler yagıyor, bir araya gelip etkinlik yapıyorsunuz, daha bir de mızmızlanıyorsunuz...


*görsel alıntıdır.

GERÇEKTEN ÖYLE Mİ? Hadi birlikte bakalım...

- Gözünüzü açtıgınız andan itibaren isiniz baslıyor. Çevrenizde gördügünüz hersey ilham kaynagı olabilir. Dikkatli ve ilham verici olmalısınız. Bos bos gezinmek kitabınızda yazmaz...

- Sürekli yeni ve ilgi çekici içerik üretmelisiniz, görsel hazırlamalısınız, okuyucunun dikkatini açık tutmalısınız. Beyniniz çoklu kullanımı bu sekilde ögrenecek.

- Belkide bir görsel için, bir içerik için uzun yollara gitmeli, ciddi paralar harcamalısınız. Bu konularda büyük sponsorlar ne yazık ki yok.

- Blogunuzun teknik ekibi de, içerik editörü de, yayın yönetmeni de sizsiniz. Birde bunun kameramanı var, yaratıcı yazarlıgı var...

- Dikkat çekici  baslıklar bulmalısınız. İsin en zor kısmı bu ama zamanla alısıyor insan.

- Sandıgınız gibi ne paralar yagıyor ne de hediyeler, bazen nazik firmaların deneyimlememiz için yolladıgı bir kaç hediye olabiliyor.

- Etkinlikten etkinlige kosmuyoruz. Gerçekten... Öyle gibi görünüyor olabilir ama degil. (yazar burda aglamaklı oldu :) )

- Bunlar gözünüzü korkutmasın. Her seye ragmen kendi isinizi yapıyorsunuz. Kendi isinin patronu olmak gibisi var mı?

- Bir sürü güzel insan tanıyorsunuz. Sevdiginiz bildiginiz seyleri tüm dünyaya yayınlıyorsunuz. Ben bunu çok seviyorum!


Blog yazarlıgı ile ilgili yazdıgım diger yazı için buraya Tık Tık