Bu sabah yine hiç uyanmak istemedim. Bütün günü hatta haftayı o miskin yatakta geçirmek için o an sol böbregimden vazgecebilecek kıvamdaydım. 

Sizinde böyle uyanmak istemediginiz bosvermis zamanlarınız oluyor mu? 

Sanırım bunun en büyük sebebi issizlik. Yapıcak bir amacım, isim olmadıgında bütün enerjim evrenin en ücra kösesine çekiliyor. Bir insanın kendine yapabilecegi en büyük kötülük kendini amaçsız bırakmak. 

O yüzden daima kendimize bir adım sonrasına götürecek hayaller, amaçlar koyuyoruz. Ne demis sair; Simdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi, Tasınacak suyu göster, kırılacak odunu...

Kocaman sarıldım kızlar!

Z.

zeynep.dilara.durmaz@hotmail.com